ЖҮРЕК АЛДЫ ФИБРИЛЛЯЦИЯНЫҢ ПАРОКСИЗМАЛЬДІ ТҮРІ БАР НАУҚАСТАРДА СИНУС РИТМІН ҚАЛПЫНА КЕЛТІРУДЕ АМИОДАРОН ИНФУЗИЯСЫНАН БАСҚА РАНОЛАЗИННІҢ ҚОСҚАН ҮЛЕСІ

Бұл жұмыстың мақсаты амиодарон (а) инфузиялық терапиясын алатын науқастарда АФ пароксизмдерін тоқтатуға ранолазиннің (Р) қолдануға рұқсат етілген дозаларының үлесін бағалау болды.
Бұл зерттеуге 133 пациент кірді (66±10 жас, 4 42%). Барлық пациенттер амиодарон инфузиясы басталғанға дейін 48 сағаттан аз уақытқа созылған атриальды фибрилляция пароксизмін дамытты. Барлық пациенттерде фармакологиялық кардиоверсияға қарсы көрсетілімдер болған жоқ. Барлық пациенттерге амиодарон болюсіне 5 мг/кг масса енгізілді, содан кейін 50 мг/сағ үздіксіз инфузия.амиодарон инфузиясы 48 сағатқа дейін созылды және синус восстановленияағы қалпына келген кезде тоқтады. Ритм қалпына келгеннен кейін бірден пациенттер амиодаронды тәулігіне 200 мг дозада ауызша қабылдауға ауыстырылды.
Енгізілген пациенттер 3 топқа бөлінді, 1мен Топ (А тобы, 44 пациент) тек амиодаронды хаттама бойынша алды, 2мен топ (р500+А тобы, 42 пациент) амиодарон болусын тағайындау кезінде 500 мг ранолазин ішке қабылданды және ол сол дозада (500 мг)әр 12 сағат сайын ауызша қабылдауды жалғастырды, 3мен тобы (P1000+a тобы, 47 пациент) амиодарон болусын тағайындау кезінде 1000 мг ранолазин ішке қабылданды және ол әр 12 сағат сайын бірдей дозада (1000 мг) ішке қабылдауды жалғастырды. Науқастарды топтарға рандомизациялау жүргізілмеді, бірақ кейінгі талдау кезінде пациенттердің демографиялық және клиникалық сипаттамалары бойынша айтарлықтай айырмашылықтар болмағаны белгілі болды. ЭКГ инфузияның барлық уақытын бақылап отырды және ЭКАҚТЫ қалпына келтіру сәті міндетті түрде ЭКГ-ға бекітілді. 3 уақыт артта қалды (алғашқы 12 сағат, яғни ранолазиннің 2 дозасын қабылдағанға дейін, алғашқы 24 сағат, яғни ранолазиннің 3 дозасын қабылдағанға дейін және 48 сағат).
А тобындағы алғашқы 12 сағат ішіндемаақты қалпына келтіру науқастардың 36% - у, р500 + А тобында 6ақты қалпына келтіру науқастардың 64% - у болды (p= ,0177 А және Р500+А арасында Хи-квадрат критерийі бойынша), р1000 + А тобында ритақ науқастардың 72% - восстанов қалпына келді (p= ,0012 арасында А және Р1000 + а критерийі бойынша хиквадрат). Алғашқы 24 сағат ішінде синус ритағының қалпына келуі А, Р500+А және Р1000+а топтарында 66%, 83% (p=,1087 А және Р500+а арасында хи-квадрат критерийі бойынша) және 87% (p= ,0305 А және Р1000+А арасында Хи-квадрат) сәйкесінше. 48 сағаттан кейінмаақты қалпына келтіру 77%, 93%(p= ,0862 арасында А және Р500+А Хи-квадрат критерийі бойынша), 98%(p= ,0071 арасында А және Р1000+а Хи-квадрат критерийі бойынша) А, Р500+А және Р1000+топтарында байқалдыА. инфузия және Р қабылдау кезінде айқын жанама әсерлер байқалмады.
Бұл зерттеуде амиодаронға ранолазин қосу қауіпсіз және жақсы төзімді болды және оның тиімділігі амиодаронға қарағанда жоғары болды. Амиодарон инфузиясымен әр 12 сағат сайын 1000 мг ранолазиннің рұқсат етілген ең жоғары дозасының комбинациясы қолданудың алғашқы 12 сағатында максималды тиімділікті көрсетеді – синус восстановленияағының 72% қалпына келуі, ол 48 сағатқа дейін 98% жетеді, салыстырмалы төзімділікпен амиодарон монотерапиясынан айтарлықтай асып түседі. Амиодарон инфузиясымен әр 12 сағат сайын 500 мг ранолазиннің аз дозасын қолдану амиодарон монотерапи- ясынан басында – алғашқы 12 сағатта және соңында – 48 сағатта айтарлықтай асып түседі және Р+А максималды комбинациясына жеке төзбеушілік жағдайында ұсынылуы мүмкін.

1. Vaughan Williams M. Classification of antiarrhythmic drugs. In: Sandoe E., Flensted-Jensen E., Olsen K., eds. Symposium on Cardiac Arrhythmias. Elsinore, Denmark: Astra; 1970: 826 pp.

2. Belardinelli L., Giles W.R., Rajamani S., et al. Cardiac late Na+ current: proarrhythmic effects, roles in long QT syndromes, and pathological relationship to CaMKII and oxidative stress. Heart Rhythm. 2015; 12: 440 - 448. doi: 10.1016/j.hrthm.2014.11.009.

3. Lei M., Wu L., Terrar D.A., Huang CL-H. Modernized Classification of Cardiac Antiarrhythmic Drugs. Circulation. 2018; 138:1879-1896. DOI: 10.1161/ CIRCULATIONAHA.118.035455.

4. Koskinas K.C., Fragakis N., Katritsis D, et al. Ranolazine enhances the efficacy of amiodarone for conversion of recent-onset atrial fibrillation. Europace. 2014; 16:973 – 979. doi:10.1093/europace/eut407.

5. Kirchhof P., Benussi S., Kotecha D., et al. 2016 ESC Guidelines for the management of atrial fibrillation developed in collaboration with EACTS. Europace. 2016;18(11):1609-1678. doi:10.1093/europace/euw295.

6. Kirchhof P., Benussi S., Kotecha D., et al. 2016 ESC Guidelines for the management of atrial fibrillation developed in collaboration with EACTS. Eur J Cardiothorac Surg. 2016;50(5): e1-e88. doi:10.1093/ejcts/ezw313.

7. Khan I.A., Mehta N.J., Gowdab R.M. Amiodarone for pharmacological cardioversion of recent-onset atrial fibrillation. Int J Cardiol 2003; 89: 239 – 48.

8. Kochiadakis G.E., Igoumenidis N.E., Hamilos M.E., et al. A comparative study of the efficacy and safety of procainamide versus propafenone versus amiodarone for the conversion of recent-onset atrial fibrillation. Am J Cardiol 2007; 99: 1721 – 5.

9. Frommeyer G., Milberg P., Uphaus T., et al. Antiarrhythmic effect of ranolazine in combination with class-III drugs in an experimental whole heart model of atrial fibrillation. Cardiovasc Ther 2013;31: e63 - 71.

10. Fragakis N., Koskinas K.C., Katritsis D.G., et al. Comparison of effectiveness of ranolazine plus amiodarone versus amiodarone alone for conversion of recent-onset atrial fibrillation. Am J Cardiol 2012; 110:673 - 7.

11. Antzelevitch C., Belardinelli L., Zygmunt A.C., et al. Electrophysiological effects of ranolazine, a novel antianginal agent with antiarrhythmic properties. Circulation 2004;110: 904 - 10.

12. Sossalla S., Kallmeyer B., Wagner S., et al. Altered Na+ currents in atrial fibrillation effects of ranolazine on arrhythmias and contractility in human atrial myocardium. J Am Coll. Cardiol 2010; 55: 2330 - 42.

13. Sicouri S., Glass A., Belardinelli L., Antzelevitch C. Antiarrhythmic effects of ranolazine in canine pulmonary vein sleeve preparations. Heart Rhythm 2008; 5: 1019 - 26.

14. Burashnikov A., Di Diego J.M., Zygmunt A.C., et al. Atriumselective sodium channel block as a strategy for suppression of atrial fibrillation: differences in sodium channel inactivation between atria and ventricles and the role of ranolazine. Circulation 2007; 116:1449 - 57.

15. Kumar K., Nearing B.D., Carvas M., et al. Ranolazine exerts potent effects on atrial electrical properties and abbreviates atrial fibrillation duration in the intact porcine heart. J Cardiovasc Electrophysiol 2009; 20: 796 – 802.

16. Scirica B.M., Morrow D.A., Hod H., et al. Effect of ranolazine, an antianginal agent with novel electrophysiological properties, on the incidence of arrhythmias in patients with non-ST-segment elevation acute coronary syndrome: results from the Metabolic Efficiency with Ranolazine for Less Ischemia in Non STElevation Acute Coronary Syndrome Thrombolysis in Myocardial Infarction 36 (MERLIN-TIMI 36) randomized controlled trial. Circulation 2007; 116: 1647 - 52.

17. Scirica B.M., Belardinelli L., Chaitman B.R., et al. Effect of ranolazine on atrial fibrillation among patients with non-ST elevation acute coronary syndromes (NSTEACS) - observations from the MERLIN - TIMI 36 Trial. Circulation 2011; 124: A13798.

18. Miles R.H., Passman R., Murdock D.K. Comparison of effectiveness and safety of ranolazine versus amiodarone for preventing atrial fibrillation after coronary artery bypass grafting. Am J Cardiol 2011; 108: 673 - 6.

19. Murdock D.K., Overton N., Kersten M., et al. The effect of ranolazine on maintaining sinus rhythm in patients with resistant atrial fibrillation. Indian Pacing Electrophysiol J 2008; 8: 175 - 81.

20. Murdock D.K., Kaliebe J., Larrain G. The use of ranolazine to facilitate electrical cardioversion in cardioversion-resistant patients: a case series. Pacing Clin Electrophysiol 2012;35: 302 – 7.